In een openhartig interview deelt een coachee haar ervaringen met het tweede spoortraject en hoe dit uiteindelijk leidde naar zelfontdekking en nieuwe kansen.

Hoe ben je bij ADXpert terecht gekomen?

De uitdagingen van werken tijdens de pandemie

In 2020 begon ik met een anderhalf jaar durend traineeship bij een nieuwe werkgever. De onverwachte uitdagingen die werken tijdens de pandemie met zich meebracht merkte ik al tijdens mijn inwerkperiode. De eerste zes maanden werkte ik nog wel op locatie, maar hadden we wel te maken met diverse corona maatregelen zoals looproutes en afstand houden. Na deze zes maanden ben ik volledig vanuit huis gaan werken. Ik woonde op dat moment ook alleen en dat tezamen met alle coronamaatregelen in die tijd zorgde voor een pittige tijd. Nu ik daarop terugkijk is dit ook één van de redenen waarom ik waarschijnlijk ben uitgevallen.

Hoe verliep de rest van je traineeship?

Na dit traineeship ben je vrij om te kijken waar je interesses liggen en kun je daarop uitstromen. We kregen ook de mogelijkheid om tijdens de training HBO-opdrachten te doen. Als je deze succesvol afrondt mocht je ook solliciteren op HBO-functies. Toen ik eenmaal ging solliciteren kreeg ik afwijzing na afwijzing, omdat ik geen HBO-diploma had terwijl ik wel degelijk de opdrachten succesvol had afgerond. Dit deed wat met mijn zelfvertrouwen. Het werd echt een opeenstapeling van meerdere dingen. Tijd bijvoorbeeld, mijn contract zou een half jaar na afloop van het traineeship aflopen. Voor die tijd moest ik een baan gevonden hebben. Dit zorgde voor veel spanning en tijdsdruk. Uiteindelijk ben ik aangenomen als consulent op het gebied van sociale voorzieningen. Ik had vooraf verwacht dat er meer contact met cliënten zou zijn, maar het was eigenlijk meer een administratieve baan. Ik had echt het gevoel dat ik niet op mijn plek zat.

Uiteindelijk hebben al deze dingen tezamen ervoor gezorgd dat ik ben uitgevallen. Mijn werkgever deed zelf het eerste spoortraject en zo kwam ik bij een bedrijfsarts terecht. Hij wilde dat ik weer zo snel mogelijk aan het werk ging, maar ik kon dat echt niet meer aan. Na maanden was ik weer gestart met het opbouwen van uren. Maar de afdeling zat midden in een verhuizing. Het was hectisch, dossiers moesten afgesloten worden, alles moest verhuisd worden. De leidinggevende zou ook weggaan. Er was dus eigenlijk geen tijd om mij op het werk te begeleiden, terwijl ik dat wel degelijk nodig had. Ze wilde me echt wel een kans geven. Ze wilde zelfs kijken of ik niet in een ander team kon re-integreren. Maar ik had op dat moment gewoon echt rust nodig, niet de druk iedere keer van het opbouwen van mijn uren. Uiteindelijk heb ik ontslag met wederzijds goedvinden gehad. Ik ben op het vliegtuig naar Italië gestapt om even niets aan mijn hoofd te hebben, om rust te pakken.

Herstel als prioriteit

Eenmaal terug in Nederland werd ik door iemand van ADXpert gebeld. Die vertelde me dat mijn ex-werkgever Eigenrisicodrager voor de Ziektewet is en dat ADXpert dit voor hen doet. Als eigenrisicodrager voor de Ziektewet betekent dit dat mijn ex-werkgever zelf verantwoordelijk is voor de kosten en uitkeringen van zieke werknemers, in plaats van dat dit wordt afgehandeld door het UWV. Als je eigenrisicodrager bent voor de ziektewet en een medewerker ontslag neemt met wederzijds goedvinden, blijf je verantwoordelijk voor het doorbetalen van de Ziektewet-uitkering aan die medewerker als deze tijdens de resterende periode van arbeidsongeschiktheid recht heeft op deze uitkering.

Ik ben toen gestart met gesprekken met de bedrijfsarts bij ADXpert. Ik was heel angstig in het begin. Ik was bang dat hij zou zeggen dat het weer tijd was om aan het werk te gaan, terwijl ik aan alles voelde dat ik echt rust nodig had. De bedrijfsarts begreep dat. Herstel stond bij hem echt centraal, prioriteit moest mijn herstel zijn.

Tweede spoor traject

Toen er eenmaal meer tijd tussen de gesprekken met de bedrijfsarts kwamen te zitten ging ik in gesprek met een tweede spoor coach van ADXpert om verder te kijken naar mijn toekomst. Tijdens deze gesprekken zijn we gaan kijken naar wat je leuk vindt en je doet wat testjes waar ook weer dingen uitkomen. Samen zijn we dit gaan analyseren. Daarnaast nam ze ook contact op met de contactpersoon van mijn werkgever. Zij stuurde de vacatures door die nog niet online stonden. Alleen keer op keer volgde er weer een afwijzing. Dat doet echt wat met je zelfvertrouwen.

Toen heb ik samen met de coach gezegd: ‘oké, we gaan nu buiten je vorige werkgever zoeken’. In de tussentijd begon het privé weer te kriebelen om een studie te gaan doen. Ik heb me toen ingeschreven voor de opleiding Social Work. Eén van de voorwaarden van de studie was dat je een baan moest hebben en die had ik op dat moment natuurlijk niet. Ik heb me alsnog ingeschreven en ging één dag in de week naar school en de andere vier dagen op zoek naar werk. Toen kwam de derde simester van mijn onderwijsperiode eraan en dan ben je verplicht om een baan te hebben. Dat zorgde voor mij voor extra druk en spanning. Ik heb echt overal gezocht.

Uiteindelijk heb ik gesolliciteerd naar een werkervaringsplaats bij een andere organisatie. Daar hadden ze een project wat heet ‘Kijk op de wijk’. Met een strippenkaart leren mensen activiteiten en organisaties in hun eigen woonwijk beter kennen. Ze hadden iemand nodig om mee te werken en mee te denken met het project. Dit was echt de structuur die ik nodig had om weer op te bouwen. Ik kon weer gewend raken aan de omgeving, het werken op een kantoor, samen met collega's, weer wat verantwoordelijkheden.

Een klasgenoot had al wel eens eerder gevraagd om bij haar te komen werken. Uiteindelijk heb ik haar gevraagd of zij mij in contact kon brengen met haar leidinggevende. Deze leidinggevende wilde me echt een kans geven en heeft ze me aangenomen als begeleider.

Wat was de rol van de tweede spoor coach?

De coach heeft me in die tijd zo goed vooruitgeholpen. We hebben het vooral gehad over sollicitatiebrieven schrijven en sollicitatiegesprekken voeren. In de praktijk heb ik hier zoveel aan gehad. Daarnaast hielp ze me ook met de voorbereidingen van de sollicitatiegesprekken. Zelfs toen ze op vakantie ging en ik een sollicitatiegesprek had heeft ze geregeld dat ik een sollicitatiegesprek met iemand anders bij ADXpert kon oefenen. Daar heb ik super veel aan gehad. Daarnaast heb ik bij haar altijd het idee gehad dat ze echt het beste met je voor heeft. Ik mocht haar altijd appen of mailen, ze denkt altijd met me mee, ze leest mijn brieven nog een keer door voordat ik het de deur uit stuur of ze leest het contract nog een keer extra door. Ik gun echt iedereen zo'n ondersteuning.

Investeren in zelfontwikkeling

Het is jammer dat het op deze manier gelopen is, maar ik ben er zoveel sterker uitgekomen. Ik heb nu iets langer dan een jaar thuisgezeten, maar ik heb ondersteuning gehad vanuit mijn ex-werkgever, ADXpert, coaching op zowel persoonlijk als professioneel vlak en daarnaast hulp vanuit een psycholoog. Ik heb echt een jaar lang in mezelf geïnvesteerd. Ik ben gestopt met slechte habits en een nieuwe levensstijl aangenomen, hobby's opgepakt. Ik heb vaardigheden geleerd hoe ik voor mezelf kan opkomen op de werkvloer.

Ik wil dit iedereen aanraden, een jaar lang puur investeren in jezelf. En voor diegene die nog geen burn-out hebben gehad wil ik het preventief aanraden. Het is niet voor iedereen mogelijk om een jaar te stoppen met werken, maar probeer te stoppen met bepaalde habits, neem een betere levensstijl aan, ga beter eten. Het is belangrijk om te investeren in jezelf, of dat nu door het zoeken van ondersteuning bij een coach of preventieve consulten bij een bedrijfsarts is.