Kennisbank
Zero-tolerancebeleid in de praktijk
16 maart 2021
Een zero-tolerance beleid heeft zo zijn voor- en nadelen. In een recente uitspraak werd pijnlijk duidelijk hoe zo’n beleid kan leiden tot een conflict dat niet alleen volledig uit de hand loopt, maar ook uitloopt in een rechtszaak.
Casus
De werknemer in casu werkt bijna 20 jaar bij een bedrijf dat gespecialiseerd is in verpakkingen. Hij wordt aangesproken op het feit dat hij een pak koekjes uit de kantine meeneemt. De werknemer ontving deze koekjes van een relatie om uit te delen aan het personeel in de kantine. Nadat de werknemer is aangesproken, loopt hij boos weg en pakt een schaar mee. Ontslag op staande voet volgt, waarna werknemer roept: ‘Ik kom achter jullie aan’. In de brief waarin het ontslag wordt bevestigd, is als reden aangevoerd dat de werknemer een pak koekjes in zijn tas stopte, er niet eerlijk over was en boos reageerde tijdens het gesprek. Dat zou tot een vertrouwensbreuk hebben geleid.
Uitspraak
Volgens de rechter vormt het wegnemen van een pak koekjes geen dringende reden voor ontslag op staande voet; het waren immers geen levensmiddelen die door de werkgever in de kantine werden verstrekt. Daarnaast vindt de rechter het aannemelijk de werknemer zich geïntimideerd voelde en er staat dus niet vast dat de werknemer de intentie had om met de schaar te dreigen. Kortom, de gedragingen van de werknemer vormen geen dringende reden voor ontslag op staande voet omdat hij niet ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Daarom heeft hij recht op een transitievergoeding en een billijke vergoeding.
Conclusie
Dit conflict is volledig uit de hand gelopen. Dat kunt u voorkomen. Stel neutrale vragen voordat u iemand beschuldigt of ontslaat op staande voet. Advies nodig? U bent bij ons aan het juiste adres.
